نجوا می‌کند در گوشم صدایت، به مشامم می‌رسد عطر تنت، بیا، نزدیکتر بیا. میخوانمت،ای خواندنی ترین دلخوشیِ خوش خوان من. میخوانمت با گره ابروانم و لبان مچاله شده ام. پاسخم میدهی با لبخند دلنشین لبانت و کمان ابروانت. نمی‌گنجم در پوست خودم، از خوشحالی، تا که در تو بپیچم. نزدیکتر بیا، نزدیکتر از اندیشه، در من حلول کن. حل میشوم در تو، من و تو محلولیم، محلولی جدا نشدنی.
كوچه اي هست كه قلبم ان را از محله ي كودكيم دزديده ... بازدید : 197
يکشنبه 19 مهر 1399 زمان : 14:36
